De Turkse democratie kwam 27 mei en 12 maart te boven en vertrok weer, maar de storm ging niet liggen en de onderlinge afrekening was nog niet voorbij. Integendeel, er werden nieuwe fronten geopend in het land en het bloed begon als een goot te stromen. Eindelijk, op 12 september, werd er weer op de deur geklopt. Degenen die die dag kwamen, veranderden alles, alles. Niets zou ooit meer hetzelfde zijn, niets zou meer hetzelfde zijn als voorheen.