De film portretteert de veranderingen in het leven van een Armeense familie aan de frontlinie van Aleppo in Al Midan, een gebied dat honderd jaar geleden onderdak bood aan de vervolgde Armeniërs en vandaag de dag aan veel ontheemde Syriërs. Vanaf het balkon van zijn huis filmt de regisseur met een kleine camera de veranderingen in zijn buurt en zijn eigen familie, waarbij hij zijn beelden verweeft met fragmenten uit klassieke films om de parallellen tussen de Armeense genocide en de hedendaagse Syrische realiteit te illustreren.